Geef mij duidelijkheid alsjeblieft

‘Weet je’, zeg ik, ‘ik ga donderdag even met jullie mee’.

‘Waarom?’ vraagt mijn jongste.

‘ Omdat ik het belangrijk vind dat er iemand is die de tijd neemt om jou het een en ander rustig uit te leggen. Zodat je weet wat er van je verwacht wordt en hoe je het een en ander moet doen. Dat lijkt me een fijner gevoel dan dat je blokkeert.’

‘Echt???’ Hij kijkt me vol verbazing aan. Zijn ogen beginnen te stralen.

‘Ja’ zeg ik. ‘Ik ga je even op weg helpen, blijf dan een poosje, en als het je toch niks lijkt of het lukt niet, dan neem ik je weer mee naar huis.’

‘Weet je mam’, zegt hij. ‘Als ik het niet helemaal snap dan crash ik gewoon.’ Dan komt de ene moer tegen de andere moer en dan loopt hij vast. Dan draait hij gewoon niet meer.’

‘Ik ben er even stil van. Wat kan hij toch mooi in beelden uitleggen hoe het van binnen bij hem werkt.En hoe duidelijk geeft hij hiermee aan wat hij nodig heeft.

Ik zie de opluchting in zijn hele houding terwijl hij zich over zijn tekening buigt en verder tekent.

Ouder zijn van een hoogbegaafd kind betekent soms (of vaak) dat je in de ogen van anderen tè bezorgd over komt. Dat je je kind maar niet los kunt laten en het blijft ‘bemoederen’.

En ondanks dat je als ouder wel beter weet kun je soms toch wat schroom voelen om dit aan iemand uit te leggen. Mensen vinden zo gauw overal wat van. Dus maakt het je soms onzeker als je toch besluit voor het welzijn van je kind te gaan staan.

Gisteren had ik ook zo’n moment toen ik contact had met de mensen waar mijn man en de kinderen donderdag en vrijdag bomen gaan helpen planten. Ik bedacht me dat dit weer zo’n situatie was waarin ik voor mijzelf zou kunnen gaan invullen dat ze vast wel zouden denken dat het toch een beetje overdreven is dat ik ook even mee kom als mijn man er ook gewoon is.

Ik weet echter dat de meeste conflicten tussen mijn man en mijn jongste zoon hierover gaan. Mijn man gaat ervan uit dat hij het goed genoeg heeft uitgelegd, terwijl mijn jongste crasht omdat hij het overzicht niet heeft en niet heel precies weet hoe hij iets moet doen.

Creatief hoogbegaafde kinderen hebben overzicht en duidelijkheid nodig. Zij moeten gevisualiseerd krijgen wat er van hen verwacht wordt. Krijgen zij dat niet, dan blokkeren ze, worden woedend, weigeren iets te doen, gaan hele andere dingen doen, zich clownesk gedragen etc.

Heb jij een hoogbegaafd kind dat maar niet aan het werk gaat op school? Geef je kind dan thuis eens een wat complexere opdracht waarbij je geen beelden gebruikt en je niks voordoet. Reageert je kind daar sterk op, doe hetzelfde dan nog eens maar gebruik dan beelden en neem de tijd. Check of je kind iets nog niet begrijpt, laat het herhalen wat je van hem verwacht. Gaat dat beter?

Soms zijn relatief kleine aanpassingen in ons gedrag de oplossing voor grote problemen.